ΚΟΣΤΟΣ ΤΡΟΧΑΙΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι στις διάφορες συζητήσεις και στις απεγνωσμένες προσπάθειες εξεύρεσης πόρων για την κάλυψη του οικονομικού ελλείμματος του κράτους δεν γίνεται καθόλου νύξη στο κόστος των τροχαίων ατυχημάτων.
Συζητήσεις για τις μειωμένες εισφορές και τα προβλήματα των ασφαλιστικών ταμείων τα οποία πρόκειται λένε να πτωχεύσουν αφήνοντας την επόμενη γενιά χωρίς σύνταξη, χωρίς ιδιαίτερη αναφορά στα τροχαία ατυχήματα τα οποία καταγράφονται ως πρώτη αιτία θανάτου για άτομα έως 40 ετών και τα οποία αποτελούν ουσιαστικά το μεγαλύτερο κομμάτι του ενεργού πληθυσμού της χώρας.
Θίγουμε το θέμα της υπογεννητικότητας και του δημογραφικού προβλήματος, αγνοώντας ότι από τους νεκρούς και τραυματίες των τροχαίων το 1/3 είναι παιδιά. Αντί ανθρώπινα και λογικά να προσπαθήσουμε να βρούμε τρόπους να σώσουμε τον πληθυσμό της χώρας που γερνάει και να απαλλαγούμε από αυτή τη μάστιγα, δίνουμε κίνητρα αντικατάστασης του αριθμού των παιδιών που χάνονται, λες και είναι κατοικίδια.
Αναφερόμαστε στην ανεργία και τα επιδόματα ανεργίας που επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, στους εκατοντάδες πολίτες που χάνουν την δουλειά τους από πτώχευση ασφαλιστικών εταιρειών.
Κλείνουμε όμως τα μάτια και δεν υπολογίζουμε τα υπέρογκα χρηματικά ποσά για υλικές ζημιές και αποζημιώσεις που υποχρεώνονται οι ασφαλιστικές εταιρείες να πληρώνουν κάθε χρόνο σε θύματα τροχαίων είτε πρόκειται για ηθική ικανοποίηση, είτε για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τα οποία είναι η αιτία της πτώχευσης τους.
Μιλάμε για το κόστος των αναπηρικών συντάξεων χωρίς να μας απασχολεί ιδιαίτερα πως να μειώσουμε τους ανάπηρους.
Συζητάμε για τα θύματα τρομοκρατικών ενεργειών ξεχνώντας τα 5-6 κατά μέσω όρο καθημερινά θύματα της τρομοκρατίας της ασφάλτου στη χώρα.
Βρισκόμαστε μπροστά στο δίλημμα αν πρέπει να κάνουμε το εμβόλιο της γρίπης ή όχι, αγνοώντας τις πιθανότητες που έχουμε να γυρίσουμε σώοι στα σπίτια μας διασχίζοντας τη ζούγκλα και το μπάχαλο που επικρατεί στους Ελληνικούς δρόμους.
Κάποιοι, προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι αερογέφυρες που σώζουν ζωές «στοιχίζουν». Αναμασάνε ότι η οικονομική κατάσταση του κράτους δεν επιτρέπει όχι μόνο την δημιουργία νέων δρόμων αλλά ούτε καν την σωστή συντήρηση των υπαρχουσών διαγραμμίσεων στο οδόστρωμα. Επιτρέπει όμως την αύξηση του ποσοστού του κοινωνικού τουρισμού σε ξενοδοχεία 5 αστέρων, χωρίς μάλιστα να ληφθεί καν υπ’ όψιν η οικονομική κατάσταση των εργαζομένων.
Είναι λυπηρό το γεγονός ότι ούτε οι πολιτικοί, μήτε οι δημοσιογράφοι δίνουν την πρέπουσα διάσταση στο κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα των τροχαίων ατυχημάτων και το χειρότερο απ’ όλα, ούτε οι υπόλοιποι πολίτες το απαιτούν.
Η άγνοια στο θέμα της οδικής ασφάλειας είναι εγκληματική. 37.100 νεκροί, 63.500 σοβαρά τραυματίες (συμπεριλαμβανομένων και αυτών που έμειναν ανάπηροι) και 472.600 ελαφρά τραυματίες τα θύματα στην Ελλάδα λόγω τροχαίου από το 1990 μέχρι σήμερα. Αμελητέοι αριθμοί γι’ αυτούς που ζουν στο δικό τους κόσμο, που έχουν την ψευδαίσθηση ότι το κακό συμβαίνει μόνο στους άλλους, σ’ αυτούς που πιστεύουν ότι «το θέμα δεν πουλάει», που δίνουν αξία μόνο στη τσέπη τους κι όχι στην ανθρώπινη ζωή.
Αναρωτηθήκαμε ποτέ και έχουμε υπολογίσει πόσο πίσω φέρνουν την Ελλάδα τα προβλήματα που προκαλούν τα τροχαία ατυχήματα;
Υπολογίσαμε το κόστος της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και αποκατάστασης των τραυματιών από τροχαία; Τις συντάξεις που πληρώνει το Ελληνικό κράτος στους ανάπηρους λόγω τροχαίων ατυχημάτων; Τη χαμένη παραγωγικότητα;
Είναι απαράδεκτο να υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις εντατικών μονάδων νοσηλείας, να πεθαίνει κόσμος με εμφράγματα, εγκεφαλικά και κάθε είδους ασθένεια, διότι τα νοσοκομεία μας είναι γεμάτα με τραυματίες από τροχαία. Αντί να κάνουμε ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να ανακαλύψουμε το «εμβόλιο του τροχαίου», το μυαλό μας πάει στις μεθόδους εξευρέσεως οικονομικών πόρων και επιβολής φόρων για τη δημιουργία νέων νοσοκομείων για να χωρέσουμε.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, το οικονομικό κόστος των τροχαίων ατυχημάτων είναι 2% του ΑΕΠ. Η ανθρώπινη ζωή φυσικά δεν μπορεί να αποτιμηθεί και ο ανθρώπινος πόνος που προκαλούν τα τροχαία δεν μπορεί ούτε να μετρηθεί αλλά ούτε και να εξαγορασθεί.
Με το να κάνουμε θεωρητικές συζητήσεις, να αναμασάμε ότι όλα είναι θέμα παιδείας, να αυξάνουμε τα πρόστιμα στα χαρτιά, να εξαπολύουμε ανεκπαίδευτους αστυνομικούς και τροχονόμους στους δρόμους και να καταγράφουμε στατιστικά στοιχεία χωρίς να τα αξιοποιούμε, δεν κάνουμε τίποτε. Απόδειξη το γεγονός ότι δεν καταφέραμε μέχρι το 2010 να μειώσουμε τους νεκρούς από τροχαία ατυχήματα κατά 50% σε σχέση με το έτος 2000 όπως ήταν και ο Ευρωπαϊκός στόχος.
Όταν τέσσερα στα δέκα τροχαία οφείλονται σε μειωμένα αντανακλαστικά λόγω ξενυχτιού, όταν 20 έως 30% των ατυχημάτων όπου υπάρχει τραυματισμός ή θάνατος, αιτία είναι η κούραση, σε μία χώρα στην οποία το 40% των οδηγών που ευθύνονται για τα θανατηφόρα τροχαία δυστυχήματα έχουν ποσοστό αλκοόλ στο αίμα περισσότερο του επιτρεπόμενου, σε τι ωφελεί να επιβεβαιώνουμε ότι τα περισσότερα θανατηφόρα τροχαία δυστυχήματα γίνονται ξημερώματα Σαββάτου και Κυριακής και μάλιστα με θύματα νέους ανθρώπους, όταν δεν τολμάμε να μιλήσουμε για μείωση του ωραρίου νυχτερινής διασκέδασης και κατάργηση εντελώς της κατανάλωσης αλκοόλ τουλάχιστον στους νέους οδηγούς;
Όταν σ’ αυτό τον τόπο η κυριότερη αιτία τροχαίων δυστυχημάτων είναι η ταχύτητα, με ποια λογική οι «αρμόδιοι» αναθεώρησης του ΚΟΚ, στα πλαίσια καταπολέμησης των τροχαίων αύξησαν το όριο ταχύτητας σε αυτοκινητόδρομους, οδούς ταχείας κυκλοφορίας και κατοικημένες περιοχές;
Το όριο ταχύτητας στις κατοικημένες περιοχές της Ελλάδας όπου συμβαίνουν 2 στα 3 θανατηφόρα ατυχήματα λόγω του υπερβολικού φόρτου τροχοφόρων και πεζών, δεν πρέπει να ξεπερνά τα 25-30 χιλιόμετρα την ώρα. Το όριο 50 χλμ την ώρα το οποίο προβλέπει ο νέος ΚΟΚ είναι δανεισμένο από χώρες στις οποίες οι εκάστοτε κυβερνώντες σεβόμενοι την ζωή των συνανθρώπων τους και έχοντας πρωταρχική τους μέριμνα την ασφάλεια και τον πολιτισμό έχουν προβλέψει ρυμοτομημένες πόλεις με σωστή σήμανση και πεζοδρόμια για πεζούς. Οι δρόμοι μας είναι επικίνδυνοι. Το όριο ταχύτητας πρέπει να προσαρμοστεί με την Ελληνική πραγματικότητα. Η μικρότερη ταχύτητα με την οποία θα κινούνται τα τροχοφόρα, θα προλαμβάνει πολλά ατυχήματα. Είναι απαράδεκτο να προσαρμόζουμε ταχύτητες ξενόφερτων Κ.Ο.Κ. σε Ελληνικούς κακοφτιαγμένους δρόμους στέλνοντας από αμάθεια και προχειρότητα κόσμο στη καταστροφή.
Κάποιοι είπαν ότι ντρέπονται που η Ελλάδα κατατάσσεται στις χειρότερες θέσεις παγκοσμίως σε θέματα διαφθοράς. Πρέπει να ντρέπονται και για το γεγονός ότι η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση σε θανάτους από τροχαία ατυχήματα από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει να ντρέπονται που ο Έλληνας οδηγός χαρακτηρίζεται σαν ένας από τους πιο επιθετικούς, και επικίνδυνους οδηγούς στην Ευρώπη. Η οδική συμπεριφορά είναι πολιτισμός και είναι η εικόνα που χαρακτηρίζει ολόκληρο λαό.
Κύριοι «αρμόδιοι». Οι παραβάσεις του ΚΟΚ είναι καθημερινά αμέτρητες. Στην εποχή της ανεπτυγμένης τεχνολογίας οι αστυνομικοί και οι τροχονόμοι μπορούν να εκπαιδευτούν οικονομικότατα στο θέμα της οδικής ασφάλειας με ένα μόνο CD. Εκπαιδεύσετε τους να σταματούν κάθε παραβάτη όπως γίνεται στις χώρες με μειωμένο αριθμό τροχαίων ατυχημάτων. Αστυνομεύσετε σωστά αυτή τη χώρα, αφαιρέστε άδειες οδήγησης και εισπράξετε τα πρόστιμα αλύπητα από ανθρώπους που βλάφτουν το δημόσιο συμφέρον και τη δημόσια υγεία. Από ανθρώπους οι οποίοι οδηγούν τρέχοντας ξημερώματα μεθυσμένοι ή παραβιάζουν φωτεινούς σηματοδότες σκοτώνοντας και σακατεύοντας ανθρώπους, σκορπώντας πόνο και δυστυχία από μαγκιά, ψύχωση και βλακεία. Από αυτούς που εκτός της εγκληματικής συμπεριφοράς στο δρόμο, δεν έχουν καν το ένστικτο της αυτοπροστασίας και αυτοσυντήρησης. Εκπαιδεύσετε τους ασυνείδητους και ανεκπαίδευτους σε χρόνο μηδέν χτυπώντας τους εκεί που πονούν, κατά την απόπειρα δολοφονίας και όχι μόνο μετά το φόνο. Μην λυπηθείτε τον φτωχό υπάλληλο, τον άνεργο ή τον γονιό που θα πληρώσει το πρόστιμο. Να λυπηθείτε τα αθώα θύματα που θα βρεθούν στο δρόμο του, τον ίδιο και τους δικούς του που θα τον κλάψουν αν δεν συνετιστεί. Δώστε αξία στην ανθρώπινη ζωή και μειώστε τον ανθρώπινο πόνο. Κι αν δεν το καταλαβαίνετε αυτό, μειώστε τα έξοδα των ασφαλιστικών ταμείων, αποσυμφωρείστε τα νοσοκομεία. Αυξήστε τα έσοδα του κράτους από παραβάτες και όχι φορολογώντας ή παγώνοντας μισθούς πολιτών που δεν έφταιξαν σε τίποτα. Καλύψετε μεγάλο μέρος του ελλείμματος πατάσσοντας ταυτόχρονα αυτή τη κατάρα που λέγεται «τροχαίο ατύχημα».
15 Δεκεμβρίου 2009
Χρυστάλλα Χαραλαμπίδου
Πολιτικός Επιστήμων
E-Mail Chrystalla57@gmail.com
http://greekroadsafety.blogspot.com/
http://educationsuggestions.blogspot.com/
Το άρθρο έχει σταλεί σαν εισήγηση στον Πρωθυπουργό της χώρας κ. Γ. Παπανδρέου, στα Υπουργεία Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Προστασίας του Πολίτη, Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων, Παιδείας, Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, σε διάφορους αρμόδιους φορείς στην Ελλάδα και Κύπρο καθώς και σχεδόν σε όλα τα μέλη του Ελληνικού και Κυπριακού Κοινοβουλίου.
Sunday, December 20, 2009
Sunday, March 15, 2009
ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΑΝΟΡΓΑΝΩΣΙΑ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Εγκληματική Άγνοια και Ανοργανωσιά σε θέματα Οδικής Ασφάλειας
Το Ελληνικό Κράτος αναθέτοντας στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης την αρμοδιότητα σήμανσης και σηματοδότησης της περιοχής τους, παράτησε ουσιαστικά τους πολίτες απροστάτευτους στα χέρια τεχνικών υπηρεσιών Δήμων και Νομαρχιών με προσωπικό απαρτιζόμενο από υπαλλήλους ασχέτων ειδικοτήτων και χωρίς τα απαραίτητα προσόντα και εκπαίδευση στον τομέα αυτό.
Η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Έργων του ΥΠΕΧΩΔΕ, η οποία σύμφωνα με το άρθρο 10 του Κ.Ο.Κ. ασκεί σε όλη τη χώρα την εποπτεία και παρέχει τις οδηγίες για θέματα κυκλοφοριακής σήμανσης, αγνοεί τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το ίδιο άρθρο: «Σε περίπτωση που τα αρμόδια όργανα της διαπιστώσουν ελλιπή ή εσφαλμένη σήμανση …. από τις προς τούτο αρμόδιες υπηρεσίες (τεχνικές υπηρεσίες των Ο.Τ.Α.) είναι υποχρεωμένη να τις καλεί προς εκτέλεση των αναγκαίων ενεργειών…….τάσσοντας τους σχετική προθεσμία ενέργειας. Αν η προθεσμία παρέλθει άπρακτη, τα αρμόδια όργανα της Γ.Γ.Δ.Ε. δύνανται να προβούν σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες καθ' υποκατάστασή των».
Στην Ελλάδα, στην χώρα που είναι ΠΡΩΤΗ σε θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι υπεύθυνοι των Δήμων θεωρούν περιττή π.χ. τη διαγράμμιση της διάβασης πεζών στα φανάρια. Το χειρότερο είναι ότι έστω κατόπιν καταγγελίας δεν γίνεται αντιληπτό το λάθος για να διορθωθεί. Αξιοθρήνητο και εγκληματικό όταν καταγγέλλοντας το γεγονός σε «υπεύθυνους» της Γ.Γ.Δ.Ε. του ΥΠΕΧΩΔΕ και μάλιστα τονίζοντας σύμφωνα με ποιο άρθρο του ΚΟΚ η εν λόγω Γραμματεία έχει κάποιες υποχρεώσεις, παίρνεις γραπτή απάντηση ότι αρμόδιες είναι μόνο οι υπηρεσίες του Δήμου στον οποίο έχει τεθεί η αρμοδιότητα αυτή.
Οι Δήμαρχοι, πρώτον λόγω άγνοιας και δεύτερον πεπεισμένοι ότι στην πραγματικότητα δεν ελέγχονται από κανένα, τουλάχιστο στο θέμα της οδικής ασφάλειας, απαξιούν όχι μόνο να δράσουν αλλά και να απαντήσουν.
Δρόμοι των οποίων την αρμοδιότητα συντήρησης έχει το ίδιο το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε, ο κατ’ εξοχήν φορέας υπεύθυνος για την σήμανση και σηματοδότηση ολόκληρης της επικράτειας, έχουν υποτυπώδη μεν κατακόρυφη σήμανση, ανύπαρκτη δε οριζόντια, προσβάλλοντας, ντροπιάζοντας και εκθέτοντας σε κίνδυνο όλους τους Έλληνες. Κάποιοι «υπεύθυνοι» κρατούν την ασφάλεια, την σωματική ακεραιότητα και την ζωή μας στα χέρια τους, παραβλέποντας το γεγονός ότι στους δρόμους κυκλοφορούμε ΑΝΘΡΩΠΟΙ και ότι δεν υπογράψαμε με αυτούς τους κυρίους κανένα συμβόλαιο.
Το Υπουργείο Παιδείας μιλά για δημιουργία εκπαιδευτικού υλικού μαθημάτων κυκλοφοριακής αγωγής το οποίο οι μαθητές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης χρησιμοποιούν στα λειτουργούντα πάρκα κυκλοφοριακής αγωγής. Μιλά επίσης για προαιρετικά μαθήματα κυκλοφοριακής αγωγής τα οποία θα έπρεπε να διδάσκονται βάσει Υπουργικών αποφάσεων στα πλαίσια των προγραμμάτων Αγωγής και Υγείας τόσο στα Δημοτικά Σχολεία όσο και στα Γυμνάσια.
Στην Ελλάδα, στη χώρα που διατυμπανίζουμε ότι «ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ», που η συνείδηση οδικής ασφάλειας είναι ανεπτυγμένη σε αξιολύπητο βαθμό, το προνόμιο ορισμένων σεμιναρίων κυκλοφοριακής αγωγής, στα ελάχιστα λειτουργούντα πειραματικά πάρκα, έχουν μόνο ορισμένα δημοτικά σχολεία. Όσο αφορά την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μοναδική αναφορά στο θέμα γίνεται σε σχολικό βιβλίο μίας μόνο τάξης Γυμνασίου και με ελάχιστες μόνο σελίδες. Η πλειοψηφία των μαθητών Δημοτικών, Γυμνασίων και Λυκείων της χώρας, δεν έχουν ποτέ παρακολουθήσει ένα σεμινάριο κυκλοφοριακής αγωγής. Γεγονός το οποίο ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει ερωτώντας δειγματοληπτικά διδάσκοντες και μαθητές διαφόρων βαθμίδων της εκπαίδευσης.
Πως περιμένουμε αλήθεια να αναπτυχθεί η συνείδηση οδικής ασφάλειας τουλάχιστο στην νέα γενιά, όταν η κυκλοφοριακή αγωγή των μαθητών σ’ αυτό τον τόπο βρίσκεται ακόμα στο στάδιο του πειραματισμού και τα μεμονωμένα προγράμματα εκπαίδευσης των μαθητών σ’ αυτό το θέμα βρίσκονται μόνο καταγεγραμμένα στα χαρτιά;
Και ενώ σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες σκοπός είναι η εφαρμογή μιας πολιτικής μείωσης τροχαίων ατυχημάτων βασισμένη ουσιαστικά στην εκπαίδευση των πολιτών να τηρούν τον Κ.Ο.Κ., στην Ελλάδα συμβαίνει το εξής παράδοξο. Πολίτες προβαίνουν σε ψυχοφθόρες διαδικασίες και αγωνίζονται απεγνωσμένα για να πείσουν και να «εκπαιδεύσουν» τους αυτοαποκαλούμενους αρμόδιους κρατικούς φορείς που εμπλέκονται στο θέμα οδική ασφάλεια, ούτως ώστε και αυτοί με τη σειρά τους να μπορέσουν να εκπαιδεύσουν τους πολίτες.
Σ’ ένα τέτοιο φαύλο κύκλο με «αναρμόδιους» αρμόδιους για σήμανση της χώρας, που δεν έγινε ακόμα κατανοητό ότι Η ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ και όπως κάθε επιστήμη πρέπει να αφήνεται στα χέρια ειδικών, που δεν έγινε κατανοητή η διαφορά μεταξύ πολιτικού μηχανικού και συγκοινωνιολόγου, που οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους δεν λειτουργούν, που οι νόμοι και η εκπαίδευση των μαθητών παραμένουν μόνο στα χαρτιά, είναι πραγματικά άξιον απορίας, με ποιο τρόπο μέχρι το 2010 θα μειωθούν οι νεκροί από τροχαία ατυχήματα κατά 50% σε σχέση με το έτος 2000 όπως είναι και ο Ευρωπαϊκός στόχος.
Μάλιστα κάτω από τέτοιες συνθήκες το τροχαίο στην Ελλάδα δεν πρέπει να θεωρείται «ατύχημα». Ο καθένας πρέπει να το θεωρεί «ευτύχημα» όταν καταφέρνει να γυρίζει σώος στο σπίτι του.
Επιβάλλεται:
Α) Να γίνει έλεγχος στις αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες όλων των Ο.Τ.Α. για να διαπιστωθεί ποιες απ’ αυτές δεν απαρτίζονται από εξειδικευμένο προσωπικό.
Β) Να γίνουν ειδικά σεμινάρια σε υπαλλήλους της ΓΓΔΕ του ΥΠΕΧΩΔΕ σχετικά με τα άρθρα του ΚΟΚ τα οποία τους αφορούν και από τα οποία απορρέουν υποχρεώσεις τους.
Γ) Η εν λόγω Γραμματεία πρέπει αυτεπάγγελτα να ελέγχει σε τακτά χρονικά διαστήματα αν οι Ο.Τ.Α. τηρούν τις οδηγίες σήμανσης.
Δ) Με τις παρούσες συνθήκες γενοκτονίας που επικρατούν στην χώρα, θα έπρεπε να εφαρμοστούν υποχρεωτικά σε όλα τα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης προγράμματα εκπαίδευσης των μαθητών σε θέματα κυκλοφοριακής αγωγής και ανάπτυξης συνείδησης οδικής ασφάλειας.
Ε) Στο θέμα οδική ασφάλεια επικρατεί εγκληματική άγνοια. Τόση που δεν καταλαβαίνουμε καν ότι χρειαζόμαστε πραγματική βοήθεια. Επειδή το Ελληνικό Κράτος έχει αποδείξει ότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει ούτε με την σήμανση ούτε με την σηματοδότηση των δρόμων του, επιβάλλεται να ζητηθεί βοήθεια από χώρες με μειωμένο αριθμό τροχαίων ατυχημάτων σε θέματα οργάνωσης, εκπαίδευσης, σήμανσης και σηματοδότησης. Πρέπει να δεχτούμε την βοήθειά των χωρών αυτών και να σταματήσουμε τους πειραματισμούς εις βάρος της ανθρώπινης ζωής και σωματικής ακεραιότητας. Είναι κρίμα κι άδικο να χάνονται ανθρώπινες ψυχές λόγω αμάθειας και ανοργανωσιάς.
Οι ανωτέρω εισηγήσεις έγιναν στα αρμόδια Υπουργεία καθώς και στο Πολιτικό γραφείο του κ. Πρωθυπουργού. Επιστολή δε διαμαρτυρίας για την μη άσκηση των υποχρεώσεων της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Έργων του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. έχει αποσταλεί προς όλα τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Μάρτιος 2009
Χρυστάλλα Χαραλαμπίδου
E-Mail Chrystalla57@gmail.com
http://greekroadsafety.blogspot.com/
http://educationsuggestions.blogspot.com/
Το Ελληνικό Κράτος αναθέτοντας στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης την αρμοδιότητα σήμανσης και σηματοδότησης της περιοχής τους, παράτησε ουσιαστικά τους πολίτες απροστάτευτους στα χέρια τεχνικών υπηρεσιών Δήμων και Νομαρχιών με προσωπικό απαρτιζόμενο από υπαλλήλους ασχέτων ειδικοτήτων και χωρίς τα απαραίτητα προσόντα και εκπαίδευση στον τομέα αυτό.
Η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Έργων του ΥΠΕΧΩΔΕ, η οποία σύμφωνα με το άρθρο 10 του Κ.Ο.Κ. ασκεί σε όλη τη χώρα την εποπτεία και παρέχει τις οδηγίες για θέματα κυκλοφοριακής σήμανσης, αγνοεί τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το ίδιο άρθρο: «Σε περίπτωση που τα αρμόδια όργανα της διαπιστώσουν ελλιπή ή εσφαλμένη σήμανση …. από τις προς τούτο αρμόδιες υπηρεσίες (τεχνικές υπηρεσίες των Ο.Τ.Α.) είναι υποχρεωμένη να τις καλεί προς εκτέλεση των αναγκαίων ενεργειών…….τάσσοντας τους σχετική προθεσμία ενέργειας. Αν η προθεσμία παρέλθει άπρακτη, τα αρμόδια όργανα της Γ.Γ.Δ.Ε. δύνανται να προβούν σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες καθ' υποκατάστασή των».
Στην Ελλάδα, στην χώρα που είναι ΠΡΩΤΗ σε θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι υπεύθυνοι των Δήμων θεωρούν περιττή π.χ. τη διαγράμμιση της διάβασης πεζών στα φανάρια. Το χειρότερο είναι ότι έστω κατόπιν καταγγελίας δεν γίνεται αντιληπτό το λάθος για να διορθωθεί. Αξιοθρήνητο και εγκληματικό όταν καταγγέλλοντας το γεγονός σε «υπεύθυνους» της Γ.Γ.Δ.Ε. του ΥΠΕΧΩΔΕ και μάλιστα τονίζοντας σύμφωνα με ποιο άρθρο του ΚΟΚ η εν λόγω Γραμματεία έχει κάποιες υποχρεώσεις, παίρνεις γραπτή απάντηση ότι αρμόδιες είναι μόνο οι υπηρεσίες του Δήμου στον οποίο έχει τεθεί η αρμοδιότητα αυτή.
Οι Δήμαρχοι, πρώτον λόγω άγνοιας και δεύτερον πεπεισμένοι ότι στην πραγματικότητα δεν ελέγχονται από κανένα, τουλάχιστο στο θέμα της οδικής ασφάλειας, απαξιούν όχι μόνο να δράσουν αλλά και να απαντήσουν.
Δρόμοι των οποίων την αρμοδιότητα συντήρησης έχει το ίδιο το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε, ο κατ’ εξοχήν φορέας υπεύθυνος για την σήμανση και σηματοδότηση ολόκληρης της επικράτειας, έχουν υποτυπώδη μεν κατακόρυφη σήμανση, ανύπαρκτη δε οριζόντια, προσβάλλοντας, ντροπιάζοντας και εκθέτοντας σε κίνδυνο όλους τους Έλληνες. Κάποιοι «υπεύθυνοι» κρατούν την ασφάλεια, την σωματική ακεραιότητα και την ζωή μας στα χέρια τους, παραβλέποντας το γεγονός ότι στους δρόμους κυκλοφορούμε ΑΝΘΡΩΠΟΙ και ότι δεν υπογράψαμε με αυτούς τους κυρίους κανένα συμβόλαιο.
Το Υπουργείο Παιδείας μιλά για δημιουργία εκπαιδευτικού υλικού μαθημάτων κυκλοφοριακής αγωγής το οποίο οι μαθητές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης χρησιμοποιούν στα λειτουργούντα πάρκα κυκλοφοριακής αγωγής. Μιλά επίσης για προαιρετικά μαθήματα κυκλοφοριακής αγωγής τα οποία θα έπρεπε να διδάσκονται βάσει Υπουργικών αποφάσεων στα πλαίσια των προγραμμάτων Αγωγής και Υγείας τόσο στα Δημοτικά Σχολεία όσο και στα Γυμνάσια.
Στην Ελλάδα, στη χώρα που διατυμπανίζουμε ότι «ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ», που η συνείδηση οδικής ασφάλειας είναι ανεπτυγμένη σε αξιολύπητο βαθμό, το προνόμιο ορισμένων σεμιναρίων κυκλοφοριακής αγωγής, στα ελάχιστα λειτουργούντα πειραματικά πάρκα, έχουν μόνο ορισμένα δημοτικά σχολεία. Όσο αφορά την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μοναδική αναφορά στο θέμα γίνεται σε σχολικό βιβλίο μίας μόνο τάξης Γυμνασίου και με ελάχιστες μόνο σελίδες. Η πλειοψηφία των μαθητών Δημοτικών, Γυμνασίων και Λυκείων της χώρας, δεν έχουν ποτέ παρακολουθήσει ένα σεμινάριο κυκλοφοριακής αγωγής. Γεγονός το οποίο ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει ερωτώντας δειγματοληπτικά διδάσκοντες και μαθητές διαφόρων βαθμίδων της εκπαίδευσης.
Πως περιμένουμε αλήθεια να αναπτυχθεί η συνείδηση οδικής ασφάλειας τουλάχιστο στην νέα γενιά, όταν η κυκλοφοριακή αγωγή των μαθητών σ’ αυτό τον τόπο βρίσκεται ακόμα στο στάδιο του πειραματισμού και τα μεμονωμένα προγράμματα εκπαίδευσης των μαθητών σ’ αυτό το θέμα βρίσκονται μόνο καταγεγραμμένα στα χαρτιά;
Και ενώ σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες σκοπός είναι η εφαρμογή μιας πολιτικής μείωσης τροχαίων ατυχημάτων βασισμένη ουσιαστικά στην εκπαίδευση των πολιτών να τηρούν τον Κ.Ο.Κ., στην Ελλάδα συμβαίνει το εξής παράδοξο. Πολίτες προβαίνουν σε ψυχοφθόρες διαδικασίες και αγωνίζονται απεγνωσμένα για να πείσουν και να «εκπαιδεύσουν» τους αυτοαποκαλούμενους αρμόδιους κρατικούς φορείς που εμπλέκονται στο θέμα οδική ασφάλεια, ούτως ώστε και αυτοί με τη σειρά τους να μπορέσουν να εκπαιδεύσουν τους πολίτες.
Σ’ ένα τέτοιο φαύλο κύκλο με «αναρμόδιους» αρμόδιους για σήμανση της χώρας, που δεν έγινε ακόμα κατανοητό ότι Η ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ και όπως κάθε επιστήμη πρέπει να αφήνεται στα χέρια ειδικών, που δεν έγινε κατανοητή η διαφορά μεταξύ πολιτικού μηχανικού και συγκοινωνιολόγου, που οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους δεν λειτουργούν, που οι νόμοι και η εκπαίδευση των μαθητών παραμένουν μόνο στα χαρτιά, είναι πραγματικά άξιον απορίας, με ποιο τρόπο μέχρι το 2010 θα μειωθούν οι νεκροί από τροχαία ατυχήματα κατά 50% σε σχέση με το έτος 2000 όπως είναι και ο Ευρωπαϊκός στόχος.
Μάλιστα κάτω από τέτοιες συνθήκες το τροχαίο στην Ελλάδα δεν πρέπει να θεωρείται «ατύχημα». Ο καθένας πρέπει να το θεωρεί «ευτύχημα» όταν καταφέρνει να γυρίζει σώος στο σπίτι του.
Επιβάλλεται:
Α) Να γίνει έλεγχος στις αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες όλων των Ο.Τ.Α. για να διαπιστωθεί ποιες απ’ αυτές δεν απαρτίζονται από εξειδικευμένο προσωπικό.
Β) Να γίνουν ειδικά σεμινάρια σε υπαλλήλους της ΓΓΔΕ του ΥΠΕΧΩΔΕ σχετικά με τα άρθρα του ΚΟΚ τα οποία τους αφορούν και από τα οποία απορρέουν υποχρεώσεις τους.
Γ) Η εν λόγω Γραμματεία πρέπει αυτεπάγγελτα να ελέγχει σε τακτά χρονικά διαστήματα αν οι Ο.Τ.Α. τηρούν τις οδηγίες σήμανσης.
Δ) Με τις παρούσες συνθήκες γενοκτονίας που επικρατούν στην χώρα, θα έπρεπε να εφαρμοστούν υποχρεωτικά σε όλα τα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης προγράμματα εκπαίδευσης των μαθητών σε θέματα κυκλοφοριακής αγωγής και ανάπτυξης συνείδησης οδικής ασφάλειας.
Ε) Στο θέμα οδική ασφάλεια επικρατεί εγκληματική άγνοια. Τόση που δεν καταλαβαίνουμε καν ότι χρειαζόμαστε πραγματική βοήθεια. Επειδή το Ελληνικό Κράτος έχει αποδείξει ότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει ούτε με την σήμανση ούτε με την σηματοδότηση των δρόμων του, επιβάλλεται να ζητηθεί βοήθεια από χώρες με μειωμένο αριθμό τροχαίων ατυχημάτων σε θέματα οργάνωσης, εκπαίδευσης, σήμανσης και σηματοδότησης. Πρέπει να δεχτούμε την βοήθειά των χωρών αυτών και να σταματήσουμε τους πειραματισμούς εις βάρος της ανθρώπινης ζωής και σωματικής ακεραιότητας. Είναι κρίμα κι άδικο να χάνονται ανθρώπινες ψυχές λόγω αμάθειας και ανοργανωσιάς.
Οι ανωτέρω εισηγήσεις έγιναν στα αρμόδια Υπουργεία καθώς και στο Πολιτικό γραφείο του κ. Πρωθυπουργού. Επιστολή δε διαμαρτυρίας για την μη άσκηση των υποχρεώσεων της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Έργων του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. έχει αποσταλεί προς όλα τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Μάρτιος 2009
Χρυστάλλα Χαραλαμπίδου
E-Mail Chrystalla57@gmail.com
http://greekroadsafety.blogspot.com/
http://educationsuggestions.blogspot.com/
Subscribe to:
Posts (Atom)